Kapot glas....
Daar viel het glas, op de grond in wel honderdduizend stukjes. ‘I’m so very sorry’ zei ik nog. Het was de laatste avond in Griekenland en we zouden nog een keer gaan eten bij ons favoriete tentje. De eigenaar had altijd een stralende lach die elke keer dat we terugkwamen weer ietsjes breder leek te worden. Vandaar dat ik me ook O zo schuldig voelde toen ik dit glas per ongeluk kapot liet vallen. We stonden op het punt om te gaan en daar ging ie. ‘Shards bring good luck’ zei hij en haalde een fles Griekse wijn tevoorschijn die hij ons wilde geven als aandenken en bedankje voor de vele bezoekjes. Terwijl ik net een van zijn glazen had laten vallen….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.